By: İlker Cihan Biner

yorumlardan anlaşılan şu ki; bir niyet okuma söz konusu.yazar üzerinden ilerleyen bu niyet okumanın çok ciddi problem olduğunu düşünüyorum.kürt meselesi gibi ‘bıçak sırtı’ bir mevzuda bu tip niyet okuma havanda su dövmekten başka hiç bir işe yaramaz .kürt meselesine dair elbette ki çok geniş bir tarihsel arka plan sunulması gerekir.fakat yazar yazısına farklı bir sürecin altını çizerek başlıyor. 1990′lı yılların başında başlayan bir süreç var ve 1999′da abd’nin öcalan’ı türkiye’ye teslim etmesinden sonra kürt hareketinde çiçek açmıştı.o tarihten sonra ortaya çıkan öcalan’ın devrimci alan teorisi görüşleri sivil toplumcu ve liberalizmin kendine özgü bir versiyonuydu.yazarın da belirttiği özellikle işaret ettiği tam da bu nokta.kürt sorununun tanımlama tarzı dahi liberal bir damga taşımaya başladı.adını hak eden bir sınıf hareketi, toplumu böylesine altüst etme potansiyeline sahip bir sorun karşısında yalnızca demokratik haklar ve kurallar üzerinde durmaz.sorun genellikle bu düzeyde takılıp kalıyordu.yazarın hatırlattığı 2006′daki ali bayramoğlu,fuat keyman gibi isimlerin aydınlar dilekçesini imzalarken kaleme aldıkları yazılarda kürt hareketinin ezilmesini,yalıtılmasını açıkça savundular.o imza kampanyasından bugüne uzanan süreçte devletin taşıdığı önyargıları liberal kalemlerinde taşıdığını görmüştük.”açılım” baharıyla birlikte kürtlere yönelik politika kürt sorununu değil, kürt hareketini çözme politikasıydı. eğer gerçekten bir yere “açılım” varsa, bu, barzani’ye doğru idi. türkiye, ırak’taki kürdistan bölgesini himayesine almaya yöneliyordu. “açılım” da, bu yöneliş içinde türkiye’nin kendi kürt hareketini tasfiye ederek kürt halkına belirli kırıntılar vermenin adı idi.o kırıntıları yazar çok güzel ifade etmiş : ‘Kürtler’in ise turistik ve eğlencelik bir mevzuya dönüşümü…’.
kısacası kürtleri makulleştirme hareketleri tam gaz devam etmiştir. devletin amacı, varolan kürt hareketinin yerine evcil bir önderlik geçirmektir. bir kere, yazdığımız gibi sekiz-dokuz yıldır, liberal aydınların ve daha sonra kurumsal olarak taraf gazetesinin de katkıda bulunduğu bir operasyon yürütülüyordu: ‘makul’ kürdü ‘mücadeleci’ kürdün karşısına çıkarmak. türkiye kürtlerini mümkün olduğunca akp etrafında toplamak, bunun ötesinde kalan ve bu kadar geri bir çözüme razı olmayacak milyonları ise kürtlerin ırak’ta kazanmış olduğu haklar dolayısıyla yüksek prestije sahip olan barzani doğrultusunda örgütlemek. bugün geride bıraktığımız seçim döneminde bile televizyonlara bir baktığımızda en “liberal”, kürt sorununda tüsiad doğrultusunda çözüme en açık kanallarda dahi tartışma programlarında nasıl da kürt hareketinin dışında kalan bir avuç insan öne çıkartılıyordu. en önemlisi, kürt burjuvazisi ve onun lideri olarak eski dyp diyarbakır il başkanı, bugün diyarbakır sanayi ve ticaret odası başkanı salim ensarioğlu nasıl destekleniyor.bu yüzden kck operasyonları “açılım” süreci ile çelişkili değil, bence onun o ‘açılım’ baharının asli unsurlarından biridir. kürt hareketi bütünüyle siyasileştiği zaman kitle çalışmasında en önemli olacak olan kadrolar ya tasfiye edilmek isteniyor ya da mümkün olduğunca uzun süre pasifleştirilmek ki yeni liderlikler öne fırlayabilsin.kısaca kürtlerin evcilleştirilmesi çabası bugün hala devam ediyor.son olarak; yazarın ‘zarif’ ve ‘nitelikli’ yazısının şu cümleleri neyin tartışmamız gerektiğini güzel özetliyor: ”Gelin sizi tedavi edelim, bize taş atmayın ki bu sorun çözülsün diyecek. Bdp bir boykot planlarsa onu ehil yola çevirecek ve yalnız bırakacak.”